τάδην

Α

επίρρ. τεταμένα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. τα- τής συνεσταλμένης βαθμίδας τού ρ. τείνω (πρβλ. τά-σις) + επιρρμ. κατάλ. -δην (πρβλ. μίγ-δην)].